Pek çoğumuzun daha önce duymadığını düşündüğü bu kimyasal, Türkçede yaygın olarak Japon Yapıştırıcı olarak adlandırılmaktadır. Dolayısıyla bir Japon icadı olarak düşünülen bu yapıştırıcı, aslında Amerikalı Dr. W. Coover tarafından 1942 yılında bulundu.
Siyanoakrilat yapıştırıcıların yapısında aynı karbon atomuna bağlı, elektron çekme yeteneğine sahip, siyano grubu (-CN) ve ester grubu (COOR) bulunmaktadır. Bu özellikleri sayesinde elektronca zengin maddeler ile tepkimeye giren monomerler, ortamdaki nem ile çok kısa sürede polimerleşirler ve iki yüzey arasında sert bir polimerik tabaka meydana gelir. Bu tabaka ise parçaların birbirlerine sıkıca tutunmasını sağlar. Genelde anında yapışma özelliği ile çok çeşitli malzemeleri birbirine yapıştırabildiği için tercih edilir.